Sinds een aantal weken ben ik bezig met het inrichten van mijn nieuwe website. Op mijn oude website stonden schilderijen t/m 2017. Het is nu 2021. Wat had ik in die tussentijd gedaan?
Ik begon kunstzinnig werken breder te zien dan het schilderen wat ik lange tijd had gedaan. En daarbij ervaarde ik steeds meer dat ik niet hoefde te zoeken naar onderwerpen maar dat het er is: gewoon, in de dagelijkse gebeurtenissen.
Zo ging ik op een zondag in december (2018) voor een vroege ochtendwandeling de deur uit. Het had gesneeuwd. Komend langs de begraafplaats, besloot ik hier naar toe te gaan. Het was er prachtig. Verstilling…
Op het graf van mijn schoonvader (†2000) en schoonmoeder (†2014) waren mooie boeketten neergelegd. Ik wilde er een foto van maken maar had mijn telefoon niet bij me. Dus terug naar huis en weer naar de begraafplaats om alsnog die foto te maken. En daarbij ontstond later een gedicht. Ook dit is voor mij kunst-zin en expressie. Een zelfgeschreven gedicht bij een zelfgemaakte foto.
’s Middags ging de voordeurbel. Het waren mensen die mijn rijbewijs en kentekenbewijs hadden gevonden. Op de begraafplaats. In de sneeuw! Ik heb ze enorm bedankt en ze een afdruk meegegeven van mijn foto en gedicht.
